Lutowanie przewodów do złącz typu T-Connector (DEANS-T), jest jednym z najważniejszych etapów montażu instalacji.
Proponujemy 2 najlepsze sposoby wykonania takich połączeń w warunkach amatorskich. Charakteryzują się one bardzo niską rezystancją.
Lutowanie - Metoda I |
Lutowanie - Metoda II |
![]() |
![]() |
Sugerowane narzędzia:
- lutownica
- cyna, kalafonia/topnik
- szczypce/kombinerki
- pęseta zegarmistrzowska
- małe imadło
- papier ścierny 600 lub drobniejszy
- nóż do papieru
- obcęgi boczne
- nożyczki
- zapalniczka
PAMIĘTAJ
- Oporność elektryczna cyny jest 6 razy większa od oporności miedzi.
- Cyna stanowi głównie połączenie mechaniczne i przy okazji połączenie elektryczne
PAMIĘTAJ
- W czasie lutowania tj. każdorazowego roztapiania spoiwa zawsze korzystamy z topnika/kalafonii, jest to niezbędne do otrzymania poprawnego połączenia
Drut o średnicy 0,5mm można pozyskać z 8 żyłowego przewodu UTP (nieekranowana skrętka). Warto zwrócić uwagę, aby dostać drut miedziany. Drut aluminiowy łatwiej ulega urwaniu.
METODA I
1. Przygotowujemy styki gniazda i wtyku:
- Miejsce lutowania oczyszczamy drobnym papierem ściernym
![]() |
![]() |
- pokrywamy cienką warstwą cyny (w czasie lutowania tj. każdorazowego roztapiania spoiwa zawsze korzystamy z topnika/kalafonii, jest to niezbędne do otrzymania poprawnego połączenia !)
- nadmiar cyny należy usunąć!
![]() |
![]() |
2. Przygotowujemy przewód:
- na przewód zakładamy 2cm rury termokurczliwej
- ściągamy izolacje przewodu na żądaną długość około 6mm (delikatnie przy pomocy noża nadcinamy zewnętrzną część izolacji silikonowej, obrywamy paznokciem)
- drucików przewodu nie skręcamy (skręcanie zwiększa wolną przestrzeń między drucikami, która zostanie wypełniona cyną)
3. Mocowanie i lutowanie przewodu
- przykładamy odizolowany przewód do styku
- silno naciągając owijamy dodatkowym drutem średnicy około 0,5mm
- ciasno ściśnięte druciki, doskonale przylegające do styku zalewamy spoiwem
![]() |
![]() |
4. Weryfikacja połączenia
- przyglądamy się połączeniu czy jest wykonane poprawnie, czy spoiwo wypełniło dobrze przestrzeń lutowaną czy cyna nie uległa utlenieniu
- próbujemy wyrwać przewód
![]() |
![]() |
5. Zabezpieczanie połączenia lutowanego
- oczyszczamy połączenie z nadmiaru kalafonii
- zasuwamy wcześniej przygotowane rurki termokurczliwe
- ostrożnie ogrzewamy rurkę termokurczliwą z wszystkich stron nad płomieniem kuchenki gazowej/zapalniczki
![]() |
![]() |
METODA II
Prostsza, ale dająca nieznacznie gorsze parametry połączenia.
1. Przygotowujemy styki gniazda i wtyku:
- miejsce lutowania oczyszczamy drobnym papierem ściernym
- pokrywamy cienką warstwą cyny (w czasie lutowania tj. każdorazowego roztapiania spoiwa zawsze korzystamy z topnika/kalafonii, jest to niezbędne do otrzymania poprawnego połączenia !)
- nadmiar cyny należy usunąć!
![]() |
![]() |
2. Przygotowujemy przewód:
- na przewód zakładamy 2cm rurki termokurczliwej
- ściągamy izolacje przewodu na około 6mm (delikatnie przy pomocy noża nadcinamy zewnętrzną część izolacji silikonowej, obrywamy paznokciem)
- skręcamy druciki przewodu pod niewielkim kątem
- końcówkę przewodu cynujemy
![]() |
![]() |
3. Lutowanie przewodu do styku
- przykładamy końcówkę przewodu do styku, silno przytrzymujemy pęsetš zegarmistrzowską (działanie dużą siłą, gwarantuje dobry styk)
- całość podgrzewamy i zalewamy spoiwem
![]() |
![]() |
4. Weryfikacja połączenia
- przyglądamy się połączeniu czy jest wykonane poprawnie, czy spoiwo wypełniło dobrze przestrzeń lutowaną czy cyna nie uległa utlenieniu
- próbujemy wyrwać przewód
5. Zabezpieczanie połączenia lutowanego
- oczyszczamy połączenie z nadmiaru kalafonii
- zasuwamy wcześniej przygotowane rurki termokurczliwe
- ostrożnie ogrzewamy rurę termokurczliwą z wszystkich stron nad płomieniem kuchenki gazowej/zapalniczki